بررسی تجمع فلزات سنگین کادمیوم و نیکل در بافت‌‌های ماهی زمین‌‌کن (Platycephalus indicus) در تالاب حرا

  تالاب حرا در استان هرمزگان با کارکردها و ارزش‌‌های متعدد، پرندگان نادر و آبزیان غیرمتعارف از جمله مهم‌‌ترین بوم‌سازگان‌های آبی در کشور محسوب می‌‌‌شود. در سال‌‌های اخیر به دلیل افزایش استقرار صنایع مختلف در سواحل و رشد و توسعه شهرهای ساحلی این بوم‌‌سازگان آبی و آبزیان موجود به‌دلیل تخلیه فاضلاب و آلاینده‌‌ها به آن به‌‌ویژه فلزات سنگین در معرض تهدید قرار گرفته‌‌اند. پژوهش حاضر به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین نیکل و کادمیوم در بافت‌‌های عضله، کبد و آبشش ماهی زمین‌‌کن (Platycephalus indicus) در تالاب حرا واقع در استان هرمزگان، انجام گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که کبد بالاترین غلظت فلزات کادمیوم و نیکل را، به ترتیب با میانگین 91/0 و 03/3 میکروگرم بر گرم نسبت به بافت‌‌های آبشش و عضله دارا بوده و کمترین غلظت فلزات در بافت عضله به ترتیب با میانگین 28/0 و 64/2 میکروگرم بر گرم مشاهده گردید. نتایج آزمون همبستگی پیرسون در بافت‌‌های مورد مطالعه با عوامل طول کل، وزن و سن نشان داد که ارتباط منفی معناداری بین غلظت فلزات در تمامی بافت ها با فاکتورهای زیستی مذکور وجود داشت. همچنین نتایج حاصل از بررسی‌‌های آماری، حاکی از بالاتر بودن میزان نیکل در بافت عضله نسبت به استانداردهای WHO و FEPA بود.